staroż Rzymie
Encyklopedia PWN
popularyzator antyku, polemista rel., ksiądz;
dział produkcji roślinnej (ogrodniczej) zajmujący się otrzymywaniem warzyw; obejmuje również naukę o hodowli i uprawie roślin warzywnych.
Weje, Veii, , Veio, ob. Portonaccio,
w staroż. jedno z najpotężniejszych miast etruskich, ob. w środkowych Włoszech, w regionie Lacjum, ok. 20 km na północ od Rzymu;
westalki, łac. vestales,
w staroż. Rzymie 6 kapłanek Westy, których gł. zadaniem było podtrzymywanie ogniska państw.;
łowienie ryb na wędkę, za pomocą sprzętu ściśle określonego przepisami, odpowiadającego ustalonym zwyczajom i zgodnie z przyjętymi zasadami oraz metodami uwzględniającymi ochronę ryb;
wigilowie
w staroż. Rzymie członkowie służby przeciwpożarowej.
[łac. vigil ‘czuwający’],
